Monografia dotyczy nowej, szeroko rozwijanej tematyki modelowania mikrostruktury za pomocą automatów komórkowych. W rozdziale pierwszym zaprezentowano podstawowe zasady budowy i działania automatów w kontekście historycznym. W drugim rozdziale autor omawia algorytmy rozrostu ziarna. Rozdział trzeci poświęcony jest warunkom brzegowym i ich znaczeniu dla działania algorytmu automatów. W rozdziale czwartym autor opisuje podstawowe algorytmy tworzenia modelu automatów komórkowych, w rozdziale piątym - współdziałanie automatów z metodą elementów skończonych stosowaną do wyznaczania pola temperatury i odkształcenia materiału. Kolejne rozdziały wprowadzają czytelnika w metody modelowania różnych zjawisk. W rozdziale szóstym autor opisuje zastosowanie automatów do tworzenia początkowej mikrostruktury. Opisuje metody tworzenia zarodków i ich rozwoju. Rozdział siódmy dotyczy zastosowania automatów do tworzenia struktury krzepnącego wlewka w linii ciągłego odlewania. Rozdział ósmy omawia zastosowanie automatów do modelowania rekrystalizacji. Przedstawiono w nim modele rekrystalizacji stycznej i dynamicznej. W rozdziale dziewiątym zaprezentowano model przemiany fazowej, a zwłaszcza problematykę zarodkowania nowej fazy i algorytmy wyboru miejsc zarodkowania. W rozdziale dziesiątym podane zostały przykłady zastosowania automatów do wyznaczania naprężenia uplastyczniającego w modelach metody elementów skończonych. Rozdziały dziesiąty i jedenasty zawierają przykłady zastosowań automatów i metody elementów skończonych do modelowania rozwoju mikrostruktury w procesach walcowania. Praca zakończona jest przykładami, które mogą być pomocne studentom w tworzeniu prostych modeli automatów komórkowych.